Zaligheden

Bij mooie, goudgele heide, liggen zaligheden verspreid. Een herder die laat er zijn schapen uit, dat duurt al een eeuwigheid.
Insiders herkennen het direct, dit lied over de Kempen, in driekwartsmaat vertolkt door zanger Jan Pasmans. Hij bracht het onlangs opnieuw uit op Youtube. Een vooruitziende blik om de Kempengemeenten moed in te zingen?
Oirschot, Eersel, Bladel, Reusel-de Mierden en Bergeijk moeten namelijk aan de bak.
Met inbreng van de burger, al loopt het nog niet storm met meedenkers over ambtelijke of bestuurlijke samenwerking.
‘Velen weten niet eens dat het speelt’, verklaart de Eerselse burgemeester Anja Thijs. Ik denk dat ze gelijk heeft.
Ik werk in de Kempen en kom die burgers dagelijks tegen. Die zijn niet bezig met ambtelijke of bestuurlijke zaken.
Die zijn allang zelf aan de slag gegaan. Tommy Huijbregts uit Reusel bijvoorbeeld. Deze twintiger staat aan het roer van burgerinitiatief Kempenglas, dat glasvezel in het buitengebied realiseert. Lokale en regionale bestuurders volgden, aanvankelijk aarzelend. Nu knippen zij trots de lintjes door.
Neem een stel boeren in Bergeijk.
Toen het kabinet besloot tot een ecologische verbindingszone in natuurgebied ‘De Pielis’, konden de buitenlui hun klompen met geweld tegen de muur gooien. Ze besloten anders. Gingen vanuit weerstand naar eigenaarschap en combineerden natuur met landbouw. Overheid, waterschap, natuurbewegingen én ZLTO volgden. Alle partijen, inclusief de weidevogels, vierden het succes.
Het zijn burgers, én boeren, die over grenzen van gebieden en generaties heen kunnen denken, aan hun eigen keukentafel. En als de bestuurders en ambtenaren dáárbij aanschuiven, worden die verspreide zaligheden vanzelf met elkaar verbonden.