Mobiel

Even naar huis bellen dat ik wat later ben. Ik sta in de file op de A58 vanuit Eindhoven. Met lotgenoten die de weg de weg laten en hun mail, bankzaken en sociale tijdlijnen op hun mobiel checken. Of ook naar huis bellen, dat ze later zijn. Misschien wel de reden van al die files. Niet meer normaal hoeveel automobilisten voorover gebogen op hun scherm zitten te kijken. En intussen liegen we er op los, dat we het apparaat met rust laten tijdens de rit. Ik ook. Dat de file weer in beweging komt, hebben we pas door als de auto achter ons claxonneert. Waarschijnlijk een oudje, zonder mobiel. Die belt ook met zijn telefoon, maar niet hier. Thuis in de gang, zittend op een krukje, spelend met het krullerige snoer van de telefoon.
De opgeloste file is van korte duur. Net voorbij Oirschot lichten de matrixborden weer op. De splinternieuwe windturbines draaien op volle sterkte, en ik voel de neiging om te bukken voor de enorme wieken.
Ik neem de afslag Moergestel en laat de snelweg met alle smartphonefanaten links liggen. Maar kom de volgende gebruikers al weer tegen. Stoere jonge gasten op hun John Deere uit de 6-serie. Inhalen is onmogelijk, ook niet nodig, ze hebben de vaart er in. Met karren vol suikerbieten. Groepjes fietsers zouden te vrezen hebben, ware het niet dat die het veel te druk hebben met het samenstellen van hun digitale muzieklijsten.
Dit jaar gaan de biet- en beatcampagne gelijk op. Al is die laatste minder zoet. Deze campagne van Veilig Verkeer Nederland, voluit ‘Beat the Street’, wijst jongeren op het gevaar van mobieltjes in het verkeer.
Eindelijk ben ik thuis. Mijn gezinsgenoten over hun mobiel gebogen aantreffend. Misschien moet ik ze maar even bellen dat ik thuis ben.